- ENCELADUS
- ENCELADUSTitanis ac Terrae fil. Gigantum ommum, qui adversus Iovem coniuravêrunt, longe maximus, quem Iuppiter fulmine ictum Aetnae monti supposuit. Virg. Aen. l. 3. v. 578.Fama est, Euceladi semustum fulmine corpusUrgeri mole hac, ingentemque insuper AetmamImpositam, ruptis stammam exspirare caminis.Quintus Smyrnaeus l. 5.Οἷος ποῦ τοπάροιςθε Δὸς ςτονόεντι κεραυνῷΕ᾿γκέλαδος δέευμητο, κατ᾿ ἀκαμάτοιο ςθαλάςςηςΤρινακρίης ὑπένερςθεν, ὅλη δ᾿ ὑπετύφετο νῆσος.Idem l. ult.Εὖτε παρὸς μεγάλοιο κατ᾿ Ε᾿γκελάδοιο δαΐφρωνΠαλλὰς ἀειραμένη Εικέλην Ε᾿πικάββαλε νῆσον,Η῟ῤ ἔσι καίεται αἰὲν ὑπ᾿ ἀκαμάτοιο γίγαντοςΑἰςθαλόεν πνείοντος ἔσω χθόνος.Com. Severus in Aetna,Gurgite Trinacrio moricntem Iuppiter AetnaObruit Enceladum, vasti qui pondere montisAestuat et patulis exspirat faucibus ignes.Stat. l. 3. Theb. v. 595.---- Aut ubi tentatEnceladus mutare latus, procul igneus antyisMons tonat.Idem l. 12. Theb. v. 275.Enceladus ruptoque vias illuminat igni.Claudian. l. 1. de Raptu, Proserp. v. 154. et seqq.In medio scopulis se porrigit Aetna perustis,Aetna giganteos numquam tacitura triumphosEncladi bustum, qui saucia membra revinctusSpirat inexhaustum flagranti pectore sulpur.Nic. Lloydius.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.